Maar Anatole zei plotseling: 'Verwacht Gods bescherming niet op plaatsen buiten Gods heerschappij. Je zult je alleen gestraft voelen. Ik waarschuw je. Als het slecht wordt, zul je jezelf de schuld geven. ' 'Wat vertel je me?' 'Ik vertel je wat ik je vertel. Probeer het leven niet een wiskundeprobleem met jezelf in het midden te maken en alles wat er gelijk uitkomt. Als je goed bent, kunnen er nog steeds slechte dingen gebeuren. En als je slecht bent, kun je nog steeds geluk hebben.
(But Anatole said suddenly, 'Don't expect God's protection in places beyond God's dominion. It will only make you feel punished. I'm warning you. When things go bad, you will blame yourself.' 'What are you telling me?''I am telling you what I'm telling you. Don't try to make life a mathematics problem with yourself in the center and everything coming out equal. When you are good, bad things can still happen. And if you are bad, you can still be lucky.)
Anatole probeert een belangrijke boodschap over te brengen over de onvoorspelbaarheid van het leven en de beperkingen van het zoeken naar goddelijke bescherming. Hij waarschuwt dat het verwachten van Gods interventie in gebieden zonder zijn invloed kan leiden tot gevoelens van straf en zelfbescherming wanneer ze worden geconfronteerd met ontberingen. Hij suggereert dat de complexiteit van het leven niet kan worden vereenvoudigd tot een formule waarbij iemands goedheid altijd resulteert in positieve resultaten.
Hij benadrukt dat kwesties in het leven niet zo eenvoudig zijn als een wiskundig probleem, en adviseren om zich in het centrum van dit alles te plaatsen. Anatole erkent dat goed en slecht iemand kan overkomen, ongeacht hun morele status. Dit perspectief benadrukt de willekeur van gebeurtenissen in het leven en het belang van het accepteren van dat ongeluk zelfs degenen die met goede bedoelingen handelen kan overkomen.