In het memoires van Jeannette Walls 'The Glass Castle' beschrijft ze een tumultueuze interne strijd waarbij positieve gedachten vaak worden overweldigd door doordringende negativiteit. Deze dualiteit van denken weerspiegelt de chaos van haar opvoeding en de impact die het heeft op haar mentale toestand. De beelden van kraaien benadrukt het gewicht van deze negatieve gevoelens, terwijl ze haar omgeving overspoelen en een sfeer van voorgevoel creëren.
Deze metafoor illustreert hoe opdringerig negatieve gedachten kunnen zijn, ze vergelijken met een donkere wolk die onverwacht afdaalt, elk licht of hoop overschaduwt. Walls 'afbeelding van deze mentale onrust dient om de voortdurende strijd tussen optimisme en wanhoop te benadrukken, een thema dat resoneert tijdens haar reis van veerkracht en overleving ondanks de uitdagingen waarmee ze in haar jeugd werd geconfronteerd.