Maar vandaag is het niet gisteren, en de reb kon niets anders doen dan luisteren naar de ergste denkbare woorden-we konden hem niet voor hem redden door een arts die hij nog nooit eerder had ontmoet. Hoe zou dit kunnen gebeuren? Ze was eerder op de dag volkomen normaal geweest, een speels kind, haar hele leven voor haar. We konden haar niet redden? Waar is de logica, de volgorde van het leven?
(But today is not yesterday, and the Reb could do nothing but listen to the worst imaginable words-We couldn't save her-told to him by a doctor he had never met before that night. How could this happen? She had been perfectly normal earlier in the day, a playful child, her whole life before her. We couldn't save her? Where is the logic, the order of life?)
In Mitch Albom's "Have a Little Faith: A True Story" presenteert het verhaal een hartverscheurend moment waarop een personage, aangeduid als de reb, het ondraaglijke nieuws van de dood van een kind wordt genoemd. De dokter levert de verwoestende boodschap dat ze haar niet konden redden en de wereld van de reb kunnen verbrijzelen. Dit moment dwingt hem om te worstelen met de zinloosheid van het leven en de diepe emotionele onrust die gepaard gaat met onverwacht verlies.
Deze tragische gebeurtenis reflecteert op de onvoorspelbaarheid van het bestaan, omdat het kind slechts enkele uren eerder levendig en vol leven leek. De strijd van de reb met het begrijpen van de realiteit van de dood en de abrupte verschuiving van hoop naar wanhoop, bevat een diepgaand existentieel dilemma. Het illustreert het pijnlijke contrast tussen de gewone levensstroom en de harde, vaak onbegrijpelijke gebeurtenissen die het verstoren.