Het is duidelijk dat Valdez apoloog was voor de industriëlen en vervuilers, de grote Amerikaanse bedrijven die Costa Rica en andere Latijns -Amerikaanse landen domineerden. Niet verrassend om zo iemand hier te vinden, omdat de CIA Costa Rica al tientallen jaren had gecontroleerd. Dit was geen land; Het was een dochteronderneming van Amerikaanse zakelijke belangen. En Amerikaanse bedrijven gaven geen verdomd voor het milieu.
(Clearly, Valdez was an apologist for the industrialists and polluters, the big American companies that dominated Costa Rica and other Latin American countries. Not surprising to find such a person here, since the CIA had controlled Costa Rica for decades. This wasn't a country; it was a subsidiary of American business interests. And American businesses did not give a damn for the environment.)
In het boek "Next" van Michael Crichton wordt Valdez afgebeeld als een pleitbezorger voor industriëlen en grote bedrijven die historisch landen zoals Costa Rica hebben uitgebuit. Dit perspectief sluit aan bij de invloed die Amerikaanse bedrijven in de regio hebben uitgeoefend en het meer als een uitbreiding van hun belangen dan een onafhankelijke natie behandelen.
Het verhaal benadrukt dat de aanwezigheid van cijfers zoals Valdez niet verwonderlijk is, gezien de al lang bestaande controle die de CIA over Costa Rica heeft uitgeoefend. De weergave van het land als louter dochteronderneming van Amerikaanse zakelijke belangen wijst op een minachting voor milieuproblemen door deze bedrijven, waardoor de nadelige impact van een dergelijke uitbuiting op de regio onderstreept.