Das Reich der Zwei, de natie van twee mijn Helga en ik hadden het territorium, het grondgebied dat we zo jaloers verdedigden, ging niet veel verder dan de grenzen van ons grote tweepersoonsbed. Flat, getuft, springachtig klein land, met mijn helga en ik voor bergen. En, met niets in mijn leven, maar liefde, wat een student van geografie was ik! Wat een kaart zou ik voor een toerist een Micron High kunnen tekenen, een submicroscopische Wanderervögel fietsen tussen een mol en een krullend gouden haar aan weerszijden van de navel van mijn helga. Als dit beeld in slechte smaak is, help God mij. Iedereen zou games moeten spelen voor geestelijke gezondheid.

(Das Reich der Zwei, the nation of two my Helga and I had-its territory, the territory we defended so jealously, didn't go much beyond the bounds of our great double bed. Flat, tufted, springy little country, with my Helga and me for mountains. And, with nothing in my life making sense but love, what a student of geography I was! What a map I could draw for a tourist a micron high, a submicroscopic Wandervögel bicycling between a mole and a curly golden hair on either side of my Helga's belly button. If this image is in bad taste, God help me. Everybody is supposed to play games for mental health.)

door Kurt Vonnegut Jr.
(0 Recensies)

In de "Mother Night" van Kurt Vonnegut Jr. reflecteert de verteller over de intieme en persoonlijke aard van zijn relatie met Helga en beschrijft hun liefde als een klein maar belangrijk rijk, humoristisch aangeduid als "Das Reich der Zwei. " Hun verbinding voelt als een natie, maar het fysieke territorium is beperkt tot de ruimte van hun tweepersoonsbed, waardoor de diepte van hun relatie te midden van een verwarrende wereld symboliseert. Hij benadrukt de vreugde en eenvoud van liefde, die het contrasteert met de complexiteit en chaos van het leven buiten dit zelfstandige universum.

De verteller hanteert een grillige benadering van geografie en verkenning, ter illustratie van de liefde die ze delen als een microkosmos vol met verbeelding. Hij voorziet grillig kleine toeristen die door het landschap van hun genegenheid navigeren en laat zien hoe liefde een levendige wereld kan creëren in zelfs de kleinste ruimte. Dit weerspiegelt een gevoel van het vinden van doel en duidelijkheid in liefde, zelfs wanneer al het andere wanordelijk lijkt. De speelse toon suggereert dat bij het nastreven van geluk, creativiteit en humor essentieel zijn, waardoor een verfrissende kijk op de uitdagingen van het leven mogelijk is.

Stats

Categorieën
Votes
0
Page views
236
Update
januari 23, 2025

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Other quotes in Mother Night

Meer bekijken »

Other quotes in book quote

Meer bekijken »

Popular quotes

Taffy. Hij denkt aan Taffy. Hij denkt dat het nu zijn tanden eruit zou halen, maar hij zou het hoe dan ook eten, als het betekende dat het met haar zou eten.
door Mitch Albom
Al onze menselijke inspanningen zijn zo, dacht ze, en het is alleen omdat we te onwetend zijn om het te realiseren, of te vergeetachtig zijn om het te onthouden, dat we het vertrouwen hebben om iets te bouwen dat bedoeld is om lang mee te gaan.
door Alexander McCall Smith
Niemand van ons weet zelfs hoe hij er ooit in is geslaagd om zijn LLB in de eerste plaats te krijgen. Misschien plaatsen ze tegenwoordig rechten in cornflakes in Cornflakes -dozen.
door Alexander McCall Smith
De waarde van geld is subjectief, afhankelijk van de leeftijd. Op de leeftijd van één vermenigvuldigt men het werkelijke bedrag met 145.000, waardoor één pond lijkt op 145.000 pond voor een éénjarige. Op zeven - Bertie's leeftijd - is de multiplier 24, zodat vijf pond lijkt op 120 pond. Op de leeftijd van vierentwintig is vijf pond vijf pond; Op vijfenveertig wordt het gedeeld door 5, zodat het lijkt alsof een pond en één pond lijkt op twintig pence. {Alle cijfers met dank aan de Schotse overheidsadvies Folder: uw geld hanteren.}
door Alexander McCall Smith
Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
door Mitch Albom
Kleine steden zijn als metronomen; Met de minste film verandert de beat.
door Mitch Albom
Je zegt dat je had moeten overleden in plaats van mij. Maar tijdens mijn tijd op aarde stierven mensen ook in plaats van mij. Het gebeurt elke dag. Wanneer de bliksem een ​​minuut nadat je weg bent, of een vliegtuig crasht waar je misschien op bent geweest. Wanneer uw collega ziek wordt en u niet doet. We denken dat zulke dingen willekeurig zijn. Maar er is een evenwicht aan alles. De ene verwelkt, de andere groeit. Geboorte en dood maken deel uit van een geheel.
door Mitch Albom
We krijgen zoveel levens tussen geboorte en dood. Een leven om een ​​kind te zijn. Een leven om volwassen te worden. Een leven om te dwalen, te vestigen, verliefd te worden, ouder te worden, onze belofte te testen, onze sterfelijkheid te realiseren-en in sommige gelukkige gevallen om iets te doen na die realisatie.
door Mitch Albom
Waar blunder is, denkt Luisa, is dubbelhartigheid
door David Mitchell
Ik heb de neiging zenuwachtig te worden bij het zien van dreigende problemen. Naarmate het gevaar dichterbij komt, word ik minder nerveus. Als het gevaar nabij is, zwel ik van felheid. Terwijl ik met mijn aanvaller worstel, ben ik zonder angst en vecht ik tot de finish zonder dat ik aan blessures denk.
door Jean Sasson