Destiny Wallace was slechts veertien jaar oud, maar ze zag er minstens negentien of twintig uit - en dat was in haar schooluniform. Annie kon het niet helpen, maar vroeg zich af of evolutie de schuld was, omdat de meeste meisjes in deze specifieke groep allemaal eruit zagen als klonen van elkaar. Welnu, of van Kim Kardashian of een andere beroemde persoon, beroemd om geen andere reden dat die beroemd waren omdat ze eigenlijk constructief waren.
(Destiny Wallace was just fourteen years old but she looked at least nineteen or twenty - and that was in her school uniform. Annie couldn't help but wonder if evolution was to blame, because most of the girls in this particular group all looked like clones of each other. Well, or of Kim Kardashian or another famous person, famous for no other reason that that were famous for basically doing fuck-all constructive.)
Destiny Wallace, op slechts veertien, leek aanzienlijk ouder en leek op een negentien of twintigjarige vanwege haar volwassen uiterlijk, zelfs tijdens het dragen van een schooluniform. Terwijl Annie de andere meisjes in haar groep opmerkte, merkte ze op dat ze soortgelijke kenmerken deelden, bijna alsof ze replica's van elkaar waren. Deze gelijkenis leidde tot een gedachte in haar gedachten over de invloed van maatschappelijke normen op de optredens van jonge meisjes.
Annie dacht na over hoe vaak deze meisjes de stijlen en het uiterlijk van beroemdheden leken na te bootsen, zoals Kim Kardashian, die bekendheid verwierf voor schijnbaar onproductieve bezigheden. Deze reflectie benadrukte de druk waarmee jongeren in hun vormende jaren worden geconfronteerd, waar schoonheidsidealen en publieke persona's grote invloed hebben op hun zelfbeeld en identiteitsgevoel.