Dor kwam uit een tijd voor het geschreven woord, een tijdstip of je met iemand wilde spreken, je liep om ze te zien. Deze keer was anders. De tools van deze tijdperk-telefoons, computers-energie-mensen om in een wazig tempo te bewegen. Maar ondanks alles wat ze hadden ingewikkeld, waren ze nooit vrede. Ze controleerden constant hun apparaten om te zien hoe laat het was-precies wat Dor had geprobeerd eenmaal te bepalen met een stok, een steen en een schaduw.
(Dor came from a time before the written word, a timewhen if you wished to speak with someone, you walked to see them. This time was different. The tools ofthis era-phones, computers-enabled people to move at a blurring pace. Yet despite all theyaccomplished, they were never at peace. They constantly checked their devices to see what time it was-the very thing Dor had tried to determine once with a stick, a stone, and a shadow.)
Dor leefde in een tijdperk waarin communicatie afhankelijk was van face-to-face interacties, lang voor het bestaan van geschreven taal. Deze eenvoudigere tijd gaf meer directe verbindingen toe, maar het contrasteerde scherp met de snelle, technologiegedreven wereld die daarna kwam. In deze moderne tijd worden mensen voortdurend afgeleid door hun telefoons en computers, door hun taken te racen en tegelijkertijd informatie en verbinding te maken via schermen.
Ondanks de enorme mogelijkheden die technologie biedt, blijven individuen in een staat van onrust. Ze controleren hun apparaten vaak voor die tijd, ter illustratie van een hectische behoefte om hun drukke schema's te beheren, die Dor ooit had geprobeerd te meten met behulp van basistools uit de natuur. Dit weerspiegelt een dieper commentaar op hoe vooruitgang en vooruitgang, terwijl ze gemak bieden, vaak de vrede en eenvoud van het verleden wegnemen.