Dor leefde in een tijdperk waarin communicatie afhankelijk was van face-to-face interacties, lang voor het bestaan van geschreven taal. Deze eenvoudigere tijd gaf meer directe verbindingen toe, maar het contrasteerde scherp met de snelle, technologiegedreven wereld die daarna kwam. In deze moderne tijd worden mensen voortdurend afgeleid door hun telefoons en computers, door hun taken te racen en tegelijkertijd informatie en verbinding te maken via schermen.
Ondanks de enorme mogelijkheden die technologie biedt, blijven individuen in een staat van onrust. Ze controleren hun apparaten vaak voor die tijd, ter illustratie van een hectische behoefte om hun drukke schema's te beheren, die Dor ooit had geprobeerd te meten met behulp van basistools uit de natuur. Dit weerspiegelt een dieper commentaar op hoe vooruitgang en vooruitgang, terwijl ze gemak bieden, vaak de vrede en eenvoud van het verleden wegnemen.