Ingenieurs willen iets produceren, zei Wallach. Ik ben zes jaar niet naar school geweest om een salaris te krijgen. Ik dacht dat als dit is waar engineering het allemaal om draait, er de hel mee. Hij ging naar de nachtschool, om een master in bedrijfskunde te krijgen. Ik was altijd op zoek naar het geld. Ik zou de M.B.A. krijgen, teruggaan naar New York en wat geld verdienen, dacht hij. Maar hij wilde dat niet echt doen. Hij wilde computers bouwen.
(Engineers want to produce something, said Wallach. I didn't go to school for six years just to get a paycheck. I thought that if this is what engineering's all about, the hell with it. He went to night school, to get a master's in business administration. I was always looking for the buck. I'd get the M.B.A., go back to New York, and make some money, he figured. But he didn't really want to do that. He wanted to build computers.)
Wallach drukt een gemeenschappelijk sentiment uit onder ingenieurs - ze worden gedreven door de wens om te creëren in plaats van alleen een salaris te verdienen. Hij reflecteert op zijn educatieve reis, waar hij aanvankelijk met passie en engineering achtervolgde, alleen om zich gedesillusioneerd te voelen door het idee om uitsluitend voor financieel gewin te werken. Dit bracht hem ertoe zijn opleiding te bevorderen met een MBA als een manier om een lucratieve baan in New York te verkrijgen, maar diep van binnen verlangde hij naar de vervulling die voortkomt uit het bouwen van computers.
Dit interne conflict benadrukt de strijd tussen het nastreven van een carrière voor monetaire voordelen en het volgen van iemands ware belangen en passies. De ervaring van Wallach dient als een herinnering dat veel professionals zich op een kruispunt bevinden, waar ambitie hen naar paden kan duwen die niet aansluiten bij hun aangeboren verlangens voor creativiteit en innovatie. Uiteindelijk bevestigde zijn verlangen om computers te creëren opnieuw zijn toewijding aan engineering over een leven dat uitsluitend op financieel succes is gericht.