In het boek "kiezen" van Philip K. Dick reflecteert het personage op de diepgaande leegte die vaak wordt geassocieerd met nihilisme. Dit gevoel van leegte wordt vergeleken met het spelen van een harp, wat een spookachtige melodie suggereert die resoneert met de wanhoop van existentiële onzekerheid. De auteur onderzoekt thema's van betekenisloosheid door de ontmoetingen en percepties van het personage.
Deze verkenning duikt op hoe individuen worstelen met gevoelens van nutteloosheid en de zoektocht naar doel in een schijnbaar onverschillig universum. De beelden van de harp duiden op een mix van schoonheid en verdriet, en benadrukt de strijd om betekenis te vinden wanneer ze worden geconfronteerd met de afwezigheid van inherente betekenis.