Gilbert strekte zich uit op de varens naast de Bubble en keek goedkeurend naar Anne. Als Gilbert gevraagd was om zijn ideale vrouw te beschrijven, zou de beschrijving punt voor punt beantwoord hebben aan Anne, zelfs aan die zeven kleine sproetjes waarvan de onaangename aanwezigheid haar ziel nog steeds kwelde. Gilbert was nog niet veel meer dan een jongen; maar een jongen heeft zijn dromen net als anderen, en in Gilberts toekomst was er altijd een meisje met grote, heldere grijze ogen en een gezicht zo fijn en teer als een bloem.
(Gilbert stretched himself out on the ferns beside the Bubble and lookedapprovingly at Anne. If Gilbert had been asked to describe his idealwoman the description would have answered point for point to Anne, evento those seven tiny freckles whose obnoxious presence still continued tovex her soul. Gilbert was as yet little more than a boy; but a boy hashis dreams as have others, and in Gilbert's future there was always agirl with big, limpid gray eyes, and a face as fine and delicate as aflower.)
In deze passage uit 'Anne van Avonlea' vindt Gilbert troost en bewondering in Anne terwijl hij naast de Bubble ligt en nadenkt over zijn ideale vrouw. Hij erkent dat Anne elk aspect belichaamt waarvan hij ooit heeft gedroomd, zelfs tot aan de zeven sproeten waar ze een hekel aan heeft. Dit laat zien hoe diep hij haar waardeert en haar schoonheid ziet, ongeacht haar onzekerheden.
Hoewel Gilbert nog jong en een beetje naïef is, koestert hij dromen over een toekomst met iemand als Anne, die hem boeit met haar opvallende grijze ogen en delicate gelaatstrekken. Dit moment benadrukt de ontluikende gevoelens die hij voor Anne heeft, wat erop wijst dat hun relatie zich kan ontwikkelen naarmate ze blijven groeien en elkaar beter begrijpen.
