In zijn boek "Heaven" bespreekt Randy Alcorn de onderlinge verbondenheid van de mensheid en de aarde, en benadrukt dat beide werden beïnvloed door de vloek geïntroduceerd in Genesis 3:17. Deze bijbelse gebeurtenis leidde tot frustratie en verslechtering van zowel de schepping als het menselijk bestaan, wat de diepgaande relatie tussen de mens en de wereld benadrukte. Alcorn suggereert dat, omdat ze samengevallen vanwege de zonde, ze ook voorbestemd zijn om samen te stijgen.

Het perspectief van Alcorn portretteert een visie op hoop, waarbij het herstel van de schepping verweven is met de verlossing van de mensheid. Dit houdt in dat de genezing en vernieuwing die zowel de aarde als de mens wachten, deel uitmaken van een goddelijk plan, wat hun eenheid in zowel lijden als redding aantoont.