Als het niet voor 'Nightline' was geweest, zou Morrie zijn gestorven zonder me ooit meer te zien. Ik had hier geen goed excuus voor, behalve degene die iedereen tegenwoordig lijkt te hebben. Ik was te ingepakt in het sirene -lied van mijn leven. Ik had het druk.
(Had it not been for "Nightline," Morrie would have died without ever seeing me again. I had no good excuse for this, except the one that everyone these days seems to have. I had become too wrapped up in the siren song of my life. I was busy.)
Mitch Albom reflecteert op de impact van het tv -programma "Nightline" om hem te herenigen met zijn voormalige professor, Morrie Schwartz. Hij erkent dat hij zonder deze kans de kans zou hebben gemist om Morrie nog een laatste keer te zien. Albom geeft toe dat hij geen geldige reden had voor zijn afwezigheid en benadrukt een gemeenschappelijk excuus in het moderne leven: overweldigd worden door persoonlijke verantwoordelijkheden en afleidingen.
Dit besef benadrukt hoe gemakkelijk mensen kunnen worden geconsumeerd door hun eigen drukke leven, vaak ten koste van zinvolle verbindingen. Albom's spijt dient als een herinnering dat het nemen van de tijd om relaties te koesteren van vitaal belang is, vooral omdat ze er misschien niet altijd zijn als we er eindelijk voor kiezen om ze te prioriteren.