In de huidige samenleving is het nastreven van geluk sterk verweven geraakt met farmaceutische oplossingen. Medicijnen zoals Prozac, Daxil en Xanax worden op grote schaal op de markt gebracht, wat erop wijst dat ze een snelle oplossing bieden voor emotionele problemen. Dit weerspiegelt een culturele neiging om onmiddellijke verlichting te zoeken van gevoelens van verdriet of angst, vaak zonder de onderliggende oorzaken aan te pakken. Het idee dat aandoeningen zoals een 'algemene depressie' gemakkelijk kunnen worden verholpen, weerspiegelt een bredere trend van het vercommercialiseren van de geestelijke gezondheidszorg.

Mitch Albom's perspectief in "The Five People You Meet in Heaven" bekritiseert deze benadering en benadrukt dat de aanzienlijke investeringen in advertenties en medicijnen spreken van een collectief verlangen naar eenvoud in het omgaan met complexe emoties. Door verdriet als louter een kwaal te behandelen, riskeert de samenleving de diepere, betekenisvollere aspecten van de menselijke ervaring over het hoofd te zien. Voor echt geluk is misschien meer nodig dan alleen een pil; het vereist begrip en authentieke confrontatie van onze emoties.