Heb je ooit overwogen hoeveel levende dingen er op aarde zijn? Vroeg Cleo. Mensen. Dieren. Vogels. Vis. Bomen. Je vraagt ​​je af hoe iemand zich eenzaam kan voelen. Toch doen mensen dat. Het is jammer. Ze keek naar de hemel, nu een diepe tint paars. We vrezen eenzaamheid, Annie, maar eenzaamheid zelf bestaat niet. Het heeft geen vorm. Het is slechts een schaduw die over ons heen valt. En net zoals schaduwen sterven wanneer licht verandert, kan dat trieste gevoel vertrekken zodra we de waarheid zien.
(Have you ever considered how many living things there are on earth? Cleo asked. People. Animals. Birds. Fish. Trees. It makes you wonder how anyone could feel lonely. Yet humans do. It's a shame.She looked at the sky, now a deep shade of purple. We fear loneliness, Annie, but loneliness itself does not exist. It has no form. It is merely a shadow that falls over us. And just as shadows die when light changes, that sad feeling can depart once we see the truth.)
(0 Recensies)

In een gesprek over de uitgestrektheid van het leven op aarde reflecteert Cleo over de overvloed aan mensen, dieren en planten, na te denken over hoe eenzaamheid mensen nog steeds kan beïnvloeden ondanks deze diversiteit. Ze toont haar teleurstelling dat eenzaamheid bestaat onder zo'n rijk tapijt van levende wezens.

Cleo deelt verder haar perspectief op eenzaamheid, wat suggereert dat het geen echte entiteit is, maar eerder een voorbijgaand gevoel, zoals een schaduw die kan opleveren met een verandering in perceptie. Volgens haar kan het begrijpen van de waarheid dit verdriet verlichten, net zoals hoe licht de duisternis verdrijft.

Categorieën
Votes
0
Page views
513
Update
januari 22, 2025

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Popular quotes