Hij kon de kazerne van zijn leger niet binnengaan; hij had al lang geleden geleerd dat de beste commandanten wegblijven tenzij ze een reden hebben om op bezoek te komen. De jongens moeten de kans krijgen om vrede te hebben, in rust te zijn, zonder dat iemand luistert, om hen te bevoordelen of te verachten, afhankelijk van de manier waarop ze praten, handelen en denken.
(He couldn't go into his army's barracks -- he had long since learned that the best commanders stay away unless they have some reason to visit. The boys have to have a chance to be at peace, at rest, without someone listening, to favor or despise them depending on the way they talk, and act, and think.)
In "Ender's Game" van Orson Scott Card begrijpt de hoofdpersoon hoe belangrijk het is afstand te houden tot zijn troepen. Hij erkent dat effectief leiderschap inhoudt dat je de soldaten de ruimte geeft om zich vrijelijk te uiten, zonder de druk van een autoriteitsfiguur die al hun woorden en daden beoordeelt. Deze aanpak faciliteert een meer authentieke omgeving waarin de soldaten kunnen ontspannen en openlijk kunnen communiceren.
Het inzicht onderstreept een cruciaal aspect van commandovoering: de rol van vertrouwen en autonomie bij het opbouwen van een samenhangend team. Door zich te onthouden van voortdurend toezicht kunnen commandanten een sfeer creëren waarin individuen zich veilig voelen om hun gedachten en emoties te delen, wat uiteindelijk het moreel en de effectiviteit van de groep ten goede komt.
