hij had al lang geleden geaccepteerd dat Berlin hem meer dan verdacht. in zekere zin was het zijn bescherming; hij had zeker niet elke worp met de dobbelstenen gewonnen. als de vijand hem doodde, zou iemand anders zijn plaats innemen. de vijand zou helemaal opnieuw moeten beginnen. hij was een bekend handelsartikel... accepteer een bestaande duivel.
(he'd long ago accepted the fact that berlin more than suspected him. in a way it was his protection; he'd by no means won every roll of the dice. if the enemy killed him, someone else would take his place. the enemy would have to start all over again. he was a known commodity... accept an existing devil.)
De hoofdpersoon in "The Rhinemann Exchange" komt in het reine met het feit dat Berlin zich aanzienlijk bewust is van zijn daden. Hij beschouwt deze erkenning niet als een zwakte, maar als een beschermingsmiddel dat hem een strategisch voordeel oplevert. Hoewel hij met tegenslagen en uitdagingen te maken heeft gehad, betekent zijn gevestigde reputatie dat hij niet gemakkelijk vervangen zou worden als hij zou worden geëlimineerd.
Dit idee van een ‘bekend goed’ spreekt over de complexiteit van spionage, waarbij bekendheid een bepaald niveau van veiligheid met zich meebrengt. De behoefte van de vijand om opnieuw te beginnen bij het opsporen en begrijpen van een nieuw individu, geeft hem een zeldzame vorm van invloed, wat het idee versterkt dat het omarmen van een precaire situatie soms nuttig kan zijn in het spel van intelligentie waar de inzet hoog op staat.
