Hij had zijn tijdmaatregelen en hij had haar. Dat was zijn leven. Zolang hij zich kon herinneren, was het zo geweest, Dor en Alli, zelfs als kinderen. Ik wil niet sterven, ze fluisterde. Je zult niet sterven. Ik wil bij je zijn. Dat ben je.
(He had his time measures and he had her. That was his life. For as long as he could remember, it had been that way, Dor and Alli, even as children. I do not want to die, she whispered.You will not die.I want to be with you.You are.)
In "The Time Keeper" van Mitch Albom wordt de relatie tussen Dor en Alli afgeschilderd als centraal in hun bestaan. Hun band is sinds de kindertijd sterk gebleven en symboliseert een diepe verbinding die tijd overstijgt. Dor's leven draait om zowel zijn gevoel van tijd als zijn liefde voor Alli, ter illustratie van het samenspel tussen leven, liefde en de onvermijdelijke tijd.
Alli drukt uit angst om te sterven en benadrukt haar verlangen naar nabijheid met Dor. Zijn troostende reactie stelt haar gerust dat hun verbinding blijft bestaan, wat suggereert dat liefde en aanwezigheid de grenzen kunnen overwinnen die door de tijd worden opgelegd. Deze uitwisseling weerspiegelt de diepgaande thema's van het boek over de waarde van relaties en de essentie van het leven zelf.