In "The Glass Castle" benadrukt Jeannette Walls de waarde van authenticiteit over oppervlakkigheid door een gedenkwaardig citaat. Ze drukt een voorkeur uit voor een tuin gevuld met echte, rommelige items boven de esthetiek van goedkope gazonornamenten die geen echte substantie hebben. Dit weerspiegelt haar bredere levenservaringen, waar ze vaak geconfronteerd werd met de tweedeling tussen echte leven en de gevels die mensen creëren.

Dit citaat legt de essentie van de opvoeding van muren vast, gekenmerkt door zowel chaos als een waardering voor de echte. In plaats van zich te conformeren aan maatschappelijke verwachtingen of optredens, is ze een meer authentiek bestaan, een dat rommelige realiteiten omarmt in plaats van de kunstmatige charme van oppervlakkige decoratie.