In "The Time Keeper" van Mitch Albom reflecteert het personage Dor op zijn bestaan, waarbij hij toegeeft dat hij, terwijl hij fysiek leefde, een diepgaande ontkoppeling voelde van de essentie van het werkelijk leven. Dit sentiment benadrukt het verschil tussen louter bestaan ​​en het leven met een doel en passie ervaren. Het duidt op een worsteling waar velen mee te maken krijgen als ze verstrikt raken in het meedogenloze verstrijken van de tijd, waarbij ze vaak uit het oog verliezen wat er werkelijk toe doet. Dor's reis is er een van zelfontdekking, waarbij hij leert dat het leven niet alleen draait om het tellen van momenten, maar om het koesteren ervan. Het citaat vat de essentie van zijn transformatie samen, terwijl hij van een staat van louter overleven overgaat naar het omarmen van de volheid van het leven. Door zijn ervaringen moedigt het verhaal lezers aan om na te denken over de kwaliteit van hun eigen leven en het belang van het leggen van betekenisvolle verbindingen.

Ik leefde", zei Dor, "maar ik leefde niet.

Dit citaat uit "The Time Keeper" illustreert de kloof die velen voelen tussen het bestaan ​​en het echte leven.