Ik bedoel daarmee een verhaal. Maar niet alleen een verhaal. Ik denk aan grote verhalen - verhalen die diep en complex genoeg zijn om verklaringen te geven over de oorsprong en toekomst van een volk; Verhalen die de idealen opzetten, gedragsregels specificeren, de bronnen van autoriteit noemen en door dit alles een dimensie van continuïteit en betekenis creëren.
(I mean a story by that. But not just a story. I think of large stories - stories that are deep and complex enough to offer explanations regarding the origin and future of a people; Stories that set up the ideals, specify behavioral rules, name the sources of authority and create a dimension of continuity and meaningfulness through all of this.)
Neil Postman, in zijn werk 'The Second Enlightenment: van de 18e tot de 21e eeuw' benadrukt het belang van grote, ingewikkelde verhalen die de identiteit van een volk vormen. Hij suggereert dat deze verhalen meer doen dan vermaken; Ze geven inzicht in de oorsprong en de toekomst van gemeenschappen. Door dit te doen, stellen ze idealen vast, definiëren ze acceptabel gedrag en identificeren ze bronnen van autoriteit.
Dergelijke verhalen zijn niet alleen historische verslagen; Ze bieden continuïteit en een gevoel van doel. Ze helpen individuen hun plaats te begrijpen in een breder verhaal, waardoor het verleden aan het heden en de toekomst wordt gekoppeld. Deze diepere betrokkenheid bij het vertellen van verhalen benadrukt zijn rol bij het creëren van een zinvol bestaan voor samenlevingen.