In de meeste groepen heeft de gekste persoon de controle. Het begint omdat niemand de problemen wil die voortkomen uit het pissen van een gek persoon. Het is gewoon slimmer en gemakkelijker om de gekke persoon soms zijn of haar weg te laten krijgen.
(In most groups the craziest person is in control. It starts because no one wants the problems that come from pissing off a crazy person. It's just smarter and easier sometimes to let the crazy person have his or her way.)
In veel sociale groepen is het vaak de meest onvoorspelbare persoon die uiteindelijk leidt. Dit fenomeen komt vaak voor, omdat anderen liever het conflict vermijden dat kan ontstaan door iemand van streek te maken die als 'gek' wordt beschouwd. In plaats van deze persoon uit te dagen en hun toorn te riskeren, vinden mensen het eenvoudiger om te berusten op hun wensen. Deze dynamiek kan een krachtonbalans creëren waarbij het onvoorspelbare individu de acties van de groep dicteert.
Scott Adams, in zijn boek "How To Fail bij bijna alles en nog steeds te winnen", becommentarieert "over deze realiteit, en benadrukt hoe de angst voor conflict groepen kan aandrijven om irrationeel gedrag toe te staan hun beslissingen te domineren. Na verloop van tijd kan dit leiden tot een situatie waarin de groep gezamenlijk het gemakkelijkere pad selecteert in plaats van een probleem rechtstreeks te confronteren, wat uiteindelijk hun voortgang kan belemmeren.