In de vroege dagen van haar leerling met Maurice had hij Maisie verteld over zijn leraren, de wijze mannen die spraken over de sluier die in de vroege uren werd opgeheven, van het alles ziende oog dat open was voordat de dag wakker was. De uren vóór het ochtendgloren waren de heilige tijd, voordat het intellect uit de slaap opstond. Op dit moment was je innerlijke stem te horen.
(In the early days of her pupilage with Maurice, he had told Maisie of his teachers, the wise men who spoke of the veil that was lifted in the early hours, of the all-seeing eye that was open before the day was awake. The hours before dawn were the sacred time, before the intellect rose from slumber. At this time one's inner voice could be heard.)
In haar eerste lessen bij Maurice leerde Maisie over de leer van wijze mannen die over een speciale tijd vóór het ochtendgloren spraken. Ze geloofden dat tijdens deze uren, voordat de geest actief werd, een uniek perspectief kon worden verkregen. Deze periode werd beschreven als heilig en bood de kans om contact te maken met iemands innerlijke zelf en de stem van binnen te horen.
Deze inzichten benadrukten de betekenis van vroege ochtenduren, wat suggereert dat de momenten vóór de dag volledig ontwaken gevuld zijn met potentieel voor duidelijkheid en wijsheid. Voor Maisie zou deze kennis haar begeleiden bij het begrijpen van zichzelf en de wereld om haar heen.