In "Dinsdagen met Morrie" illustreert de auteur Mitch Albom hoe Morrie Schwartz ervoor kiest om zijn sterfelijkheid te confronteren. In plaats van de realiteit van de dood te vermijden, omarmt Morrie het en besluit het het middelpunt van zijn leven te maken. Hij ziet waarde in het delen van zijn ervaringen en inzichten over sterven, geloven dat het begrijpen van de dood het leven van anderen kan verrijken.

Morrie's perspectief transformeert zijn ziekte in een kans voor onderwijs. Hij beschouwt zichzelf als een levend voorbeeld, een soort leerboek waardoor anderen kunnen leren over het leven en het onvermijdelijke einde. Door anderen uit te nodigen om getuige te zijn van zijn geleidelijke achteruitgang, streeft hij ernaar wijsheid te geven en diepere gesprekken aan te moedigen over de meest diepgaande onderwerpen van het leven.