In "The Enchiridion" beweert Epictetus dat individuen niet inherent recht hebben op ideale omstandigheden, zoals het hebben van een goede vader. In plaats daarvan benadrukt hij het belang van het accepteren van wat men in het leven wordt gegeven, en erkent dat een vader een rol is die men wordt verleend, maar de kwaliteit van die vader is niet gegarandeerd. Dit perspectief stimuleert een focus op persoonlijke verantwoordelijkheid en de acceptatie van iemands situatie.

de filosofie van Epictetus suggereert dat rechten een illusie is; Integendeel, men zou veerkracht en deugd moeten cultiveren, ongeacht externe omstandigheden. Door te erkennen dat het leven mogelijk geen perfecte omstandigheden biedt, zijn individuen gemachtigd om hun eigen betekenis te creëren en hun karakter te ontwikkelen in het licht van tegenspoed.