Het kan me op dit moment meer menselijk maken, wat meer sympathiek wil zeggen, als ik zou verklaren dat ik jeukte en knipperde en bijna zwijmd was met een gevoel van onwerkelijkheid. Sorry. Niet zo. Ik beken aan een vreselijk gebrek aan mezelf. Alles wat ik zie of hoor of voel of proeven of ruiken is echt voor mij. Ik ben zozeer een goedgelovige speeltje van mijn zintuigen dat niets voor mij onwerkelijk is. Deze gepantserde goedgelovigheid is continent geweest, zelfs in tijden dat ik op het hoofd of dronken werd geslagen of, in één freakish avontuur dat deze boekhouding niet hoeft te betrekken, zelfs onder invloed van cocaïne.
(It might make me seem more human at this point, which is to say more sympathetic, if I were to declare that I itched and blinked and nearly swooned with a feeling of unreality. Sorry. Not so. I confess to a ghastly lack in myself. Anything I see or hear or feel or taste or smell is real to me. I am so much a credulous plaything of my senses that nothing is unreal to me. This armor-plated credulity has been continent even in times when I was struck on the head or drunk or, in one freakish adventure that need not concern this accounting, even under the influence of cocaine.)
De verteller in dit fragment onthult een diepe verbinding met zijn zintuigen en beweert dat alles wat hij waarneemt zich volledig echt voelt voor hem. Ondanks alle situaties die kunnen leiden tot een gevoel van onwerkelijkheid, benadrukt hij dat zijn ervaringen oprecht en levendig zijn. Deze erkenning spreekt tot een diepgaande kwetsbaarheid, omdat hij toegeeft dat hij volledig overgeleverd is aan zijn zintuiglijke ervaringen.
Bovendien reflecteert hij op zijn eigen menselijkheid, wat suggereert dat het toegeven dat momenten van verwarring of desoriëntatie toestaan sympathie kan opwekken. Uiteindelijk verwerpt hij dit idee echter en uitdrukt een grimmige eerlijkheid over zijn niet aflatende geloof in de realiteit van zijn percepties, zelfs wanneer ze worden beïnvloed door extreme omstandigheden, inclusief middelengebruik. Dit benadrukt zowel zijn isolatie als de intensiteit van zijn zintuiglijke betrokkenheid bij de wereld.