In "The Next Person You Meets In Heaven", reflecteert een personage met de naam Lorraine op de aard van begrafenissen en hun betekenis. Ze mijmert over de gemeenschappelijke nieuwsgierigheid rondom de eigen begrafenis: hoeveel mensen zullen aanwezig zijn en wie er zullen zijn om afscheid te nemen. Deze contemplatie onthult een diepere waarheid over leven en dood.

Uiteindelijk concludeert Lorraine dat de zorg voor iemands begrafenis triviaal is. Na de dood verschuift de focus van de overledene naar de levenden en benadrukt dat een begrafenis de behoeften van degenen die achterblijven in plaats van de persoon die is overleden. Dit inzicht onderstreept het idee dat ons leven en relaties meer gewicht hebben dan de rituelen die ons geheugen eren.