Het was geweldig, een verbluffend gelukkig einde van wat begon als een ander tragisch Rock & Roll -verhaal, alsof Bob Dylan in Miami was gearresteerd voor het weghoppen in een louche klein XXX -theater terwijl hij de wervelkolom van een dikke jonge jongen streelde.
(It was wonderful, a stunning happy ending to what began as another tragic rock & roll story, as if Bob Dylan had been arrested in Miami for jacking off in a seedy little XXX theater while stroking the spine of a fat young boy.)
In "Kingdom of Fear", onderzoekt Hunter S. Thompson de contrasterende thema's van triomf en tragedie in rock 'n' roll -cultuur. Hij reflecteert op de onvoorspelbare paden van kunstenaars en vergelijkt het met een verhaal dat schommelt tussen donkere tegenslagen en vreugdevolle resoluties. De vermelding van Bob Dylan in een schandalig licht vangt de absurditeit en complexiteit van het leven van beroemdheden, waardoor lezers de tweedeling van roem en schande beschouwen.
Het schrijven van Thompson illustreert het chaotische karakter van de Amerikaanse ervaring in de laatste dagen van de 20e eeuw. Hij presenteert rock 'n' roll als een microkosmos van bredere maatschappelijke conflicten, waar zelfs de meest gevierde figuren zich verstrikt kunnen maken in schandalen. Deze dualiteit dient als een tot nadenken stemmend commentaar op de vluchtige aard van succes en geluk te midden van een achtergrond van potentiële ruïne.