Denk maar aan, zeg ik, probeer haar te kalmeren. We twee naakt in een auto, maar toch veilig en klinken, ze kussen elkaar tot de klap van donder en het geluid van de drijvende regen! Dit is onmogelijk, zegt ze. Maar denk gewoon. Zou je niet willen, vanuit dit knusse kleine schuilplaats te midden van kosmische woede, om je tong uit te steken aan de hele wereld?
(Just think, I say, trying to calm her down. The two of us naked in a car, but safe and sound all the same, kissing each other to the clap of thunder and the sound of the driving rain!This is impossible, she says.But just think. Wouldn't you like, from this snug little shelter in the midst of cosmic rage, to stick your tongue out to the entire world?)
De hoofdrolspeler probeert de vrouw in de auto gerust te stellen door zich te concentreren op hun intieme situatie te midden van een storm. Ondanks de chaos buiten, benadrukt hij hun veiligheid en connectie, wat suggereert dat ze een moment van vreugde en uitdagendheid delen tegen de onrust van de wereld. Zijn woorden zijn bedoeld om een gevoel van vrijheid te inspireren en te ontsnappen aan de realiteit, haar te verleiden om de ervaring te omarmen in plaats van te bezwijken voor angst.
Ze blijft sceptisch over de haalbaarheid van de situatie en benadrukt haar terughoudendheid om volledig deel te nemen aan de fantasie die hij beschrijft. Desalniettemin suggereert de uitnodiging van de hoofdrolspeler om een speelse rebellie tegen de externe chaos voor te stellen een verlangen naar gedeelde moed en spontaniteit, en stelt voor dat ze troost en vreugde in elkaar vinden ondanks de wreedheid van de storm.