Het leven is maar een lopende schaduw, een arme speler, die zijn uur op het podium streeft en frets en dan niet meer wordt gehoord. Het is een verhaal verteld door een idioot, vol geluid en woede, die niets betekent.
(Life's but a walking shadow, a poor player,That struts and frets his hour upon the stage,And then is heard no more. It is a taleTold by an idiot, full of sound and fury,Signifying nothing.)
In Shakespeare's "Macbeth" reflecteert het citaat op de vluchtige aard van het leven en het onbeduidendheid van het menselijk bestaan. Door het leven te vergelijken met een 'wandelende schaduw', illustreert de auteur hoe het leven kortstondig kan zijn en ontbreekt in substantie. De metafoor van een "arme speler" benadrukt het idee dat individuen hun rol spelen op het grote stadium van het leven, maar uiteindelijk vervagen hun bijdragen en laten weinig...