De Maya's zeiden dat het universum niets meer is dan een resonantmatrix waarmee we kunnen verbinding maken
(The Mayans said that the universe is nothing more than a resonant matrix to which we can connect)
De Maya's geloofden dat het universum functioneert als een resonerende matrix, wat suggereert dat alles met elkaar verbonden is en met elkaar kan resoneren. Dit perspectief benadrukt een diepe relatie tussen individuen en de kosmos, waar connectiviteit fundamenteel is om ons bestaan te begrijpen en de energieën die ons omringen.
In het boek "Getuigen van Horror" van Laura Esquivel kan dit idee resoneren met thema's van menselijke ervaring en de verwevenheid van persoonlijke en universele waarheden. Het verhaal onderzoekt waarschijnlijk de effecten van deze onderling verbondenheid op individuen die worden geconfronteerd met horror, wat suggereert dat hun ervaringen niet geïsoleerd zijn, maar eerder onderdeel van een groter kosmisch tapijt.