Mamaw ging in haar gewaad op de veranda, voeten omhoog op de Ottomaanse, nippen aan koffie en het lezen van de post & koerier. Vandaag was haar verjaardag! Tachtig jaar van leven. . . Wie had het geraden? Ze voelde dat ze het recht had verdiend om decadent lui te zijn vandaag. Haar verleden zat achter haar en ze had een volledig leven geleefd. Ze vond het niet leuk om haar best achter haar te zitten, maar ze was realistisch dat dit misschien waar zou zijn. Toch was het een zegen om lang genoeg te leven om je kinderen te zien groeien en te bloeien en zich voort te planten en getuige te zijn van een andere generatie die de fakkel draagt. Omdat het een vloek was om uw kinderen, uw man, uw vrienden te overleven
(Mamaw lounged in her robe on the back porch, feet up on the ottoman, sipping coffee and reading the Post & Courier. Today was her birthday! Eighty years of living . . . Who'd have guessed it? She felt she'd earned the right to be decadently lazy today. Her past was behind her and she'd lived a full life. She didn't like to think her best was behind her as well, but she was realistic that this might be true. Still, it was a blessing to live long enough to see your children grow and prosper and procreate and to witness another generation carrying the torch. As it was a curse to outlive your children, your husband, your friends)
Mamaw genoot van een ontspannen verjaardag op haar veranda en nam het moment op met haar koffie en een krant. Op tachtig jaar oud dacht ze na over haar lange leven en voelde ze een welverdiend gevoel van luiheid, gezien haar eerdere prestaties. Hoewel ze hoopte dat haar beste jaren niet volledig achter haar lagen, erkende ze de realiteit van veroudering en de bitterzoete aspecten van een lange levensduur.
Ondanks de uitdagingen van het overleven van geliefden, vond Mamaw vreugde in het getuige van de groei van haar familie door generaties. Deze mijlpaal bracht haar dankbaar voor het leven dat ze had geleefd, vol met zowel zegeningen als hartzeer. Ze waardeerde de rijkdom om haar kinderen te zien gedijen en de voortzetting van haar nalatenschap door hun kinderen.
