De natuur kan geen soort ontwikkelen die niet de wil heeft om te overleven. Individuen zijn misschien gefokt om zichzelf op te offeren, maar het ras als geheel kan nooit ophouden te bestaan.
(Nature can't evolve a species that hasn't the will to survive. Individuals might be bred to sacrifice themselves, but the race as a whole can never cease to exist.)
Het citaat uit Orson Scott Card's "Ender's Game" benadrukt het intrinsieke verband tussen wil en overleving in de natuur. Het suggereert dat hoewel individuele organismen geconditioneerd of gefokt kunnen worden om hun leven op te geven ten behoeve van anderen, de soort zelf een fundamentele drang bezit om te blijven bestaan. Dit geeft aan dat overleven een collectieve inspanning is, die afhankelijk is van het inherente verlangen van de soort om te volharden, en niet alleen van de acties van individuen binnen de soort.
Bovendien benadrukt het idee dat evolutie en overleving niet alleen over fysieke capaciteiten gaan, maar ook over de wil om te leven en te bloeien. Hoewel bepaalde individuen zelfopofferende eigenschappen kunnen vertonen, is het overkoepelende instinct van een soort zich aan te passen en als geheel te overleven. Deze dualiteit illustreert de complexiteit van het leven en het delicate evenwicht tussen individuele bijdragen en het voortbestaan van de soort.
