Ness-that Morrie keek naar het leven vanuit een heel andere plaats dan wie dan ook die ik kende. Een gezondere plek. Een meer verstandige plek. En hij stond op het punt te sterven. Maar het werd mij ook duidelijk door zijn moed, zijn humor, zijn geduld en zijn openif er een mystieke duidelijkheid van denken kwam toen je de dood in de ogen keek, toen wist ik dat Morrie wilde delen Het.
(ness-that Morrie was looking at life from some very different place than anyone else I knew. A healthier place. A more sensible place. And he was about to die.But it was also becoming clear to me- through his courage, his humor, his patience, and his openIf some mystical clarity of thought came when you looked death in the eye, then I knew Morrie wanted to share it.)
Morrie, de hoofdrolspeler in "Dinsdagen met Morrie", bekijkde het leven door een lens die aanzienlijk verschilde van de mensen om hem heen, wat een dieper begrip en acceptatie weerspiegelde ondanks zijn naderende dood. Zijn perspectief werd gekenmerkt door gezondheid, gevoeligheid en een buitengewone moed die hem in staat stelde zijn situatie met humor en geduld te omarmen. Deze unieke kijk op het leven stond in schril contrast met de angsten en angsten die vaak gepaard gaan met de gedachte aan de dood.
Terwijl Morrie geconfronteerd werd met zijn terminale ziekte, werd het duidelijk dat hij een diepgaande duidelijkheid bezat die velen zoeken maar zelden bereiken. Hij wilde deze wijsheid aan anderen geven, in de overtuiging dat het confronteren van sterfelijkheid waardevolle inzichten zou kunnen ontsluiten over volledig en authentiek leven. Door hun gesprekken is Mitch Albom getuige van hoe Morrie's reflecties op het leven, liefde en verlies transformerende lessen bieden voor iedereen die wil luisteren.