In een goedkope sciencefictionroman ontdekt een personage genaamd Fat een inzichtelijke weergave van de Black Iron Prison, opnieuw bedacht in een verre toekomst. Het concept omvat het combineren van verschillende historische en tijdelijke omgevingen, waarbij het oude Rome wordt samengevoegd met de twintigste-eeuwse Californië, evenals de futuristische wereld gepresenteerd in "The Android riep me een rivier." Deze fusie benadrukt het idee van een continu rijk, waar de hele mensheid is gehuld binnen de grenzen van de gevangenis, zich niet bewust van hun gevangenschap.

Deze verhalende techniek benadrukt het idee dat individuen uit verschillende tijdperken metaforisch gevangen zitten in dezelfde onderdrukkende structuur, bekend als de Black Iron Prison. De muren van deze gevangenis symboliseren de beperkingen die de mensheid door de geschiedenis heen beïnvloeden, wat een doordringend bestaan ​​suggereert dat tijd overstijgt. De reflectie op deze trans-temporele gevangenschap roept vragen op over bewustzijn, vrijheid en de cyclische aard van onderdrukking over verschillende beschavingen.