In een tijd lang voorbij, uitten geliefden hun diepste gevoelens door zorgvuldig vervaardigde brieven, die uren of zelfs dagen deden om hun emoties op perkament door kaarslicht te verwoorden. Dit proces omvatte een doordachte overweging van elk woord, met als hoogtepunt een elegant verzegelde envelop, compleet met was en een zegelring, zodat hun gevoelens, eenmaal gedeeld, permanent waren. De communicatie was intiem en reflecterend, vervaardigd met liefde en geduld en belichaamde de essentie van hun verbinding.

In schril contrast leeft Sarah in een tijdperk dat wordt gedomineerd door snelle communicatie, waarbij snelheid de diepte van de expressie overschaduwt. De onmiddellijkheid van het verzenden van een bericht wordt geprioriteerd boven de kwaliteit van de woorden zelf. Deze verschuiving weerspiegelt bredere maatschappelijke veranderingen, waarbij de schoonheid van handgeschreven correspondentie is vervangen door snelle, wegwerpinteracties, wat leidt tot een verlies van de diepgaande intimiteit die ooit geassocieerd is met liefdesbrieven.