In "The Time Keeper" van Mitch Albom drukt een personage een diep verlangen naar tijd uit. De herhaling van het woord ‘alsjeblieft’ weerspiegelt een wanhopig pleidooi, waarbij de betekenis van elk moment en de urgentie van de tijd worden benadrukt. Deze emotionele kreet illustreert hoe verweven onze levens zijn met het verstrijken van de tijd, en onthult de menselijke kwetsbaarheid in het licht van vluchtige momenten.

De handeling van het dichtknijpen van zijn ogen betekent een poging om de puurheid van zijn wens te waarderen. Het suggereert dat hij, door zichzelf af te sluiten van afleiding, een diepere verbinding zoekt met zijn verlangens en spijt. Deze aangrijpende scène legt de essentie vast van het verlangen en het verlangen om de tijd vollediger te begrijpen, waarbij het thema van de kostbaarheid van tijd in het hele verhaal wordt benadrukt.