Randy Alcorn beschrijft zijn eigen leren over een rentmeester zijn: als God de eigenaar was, was ik de manager. Ik moest de mentaliteit van een rentmeester over de activa overnemen. Hij had mij niet toevertrouwd. Een steward beheert activa voor het voordeel van de eigenaar. De steward heeft geen gevoel van recht op de activa die hij beheert. Het is zijn taak om erachter te komen wat de eigenaar wil doen met zijn vermogen en vervolgens zijn wil uit te voeren.
(Randy Alcorn describes his own learning about being a steward: If God was the owner, I was the manager. I needed to adopt a steward's mentality toward the assets. He had entrusted-not given- to me. A steward manages assets for the owner's benefit. The steward carries no sense of entitlement to the assets he manages. It's his job to find out what the owner wants done with his assets, then carry out his will.)
Randy Alcorn deelt een belangrijke les over rentmeesterschap en benadrukt het onderscheid tussen eigendom en management. Hij erkent dat hoewel God de ware eigenaar is van alle activa, hij slechts een manager is die aan die middelen is toevertrouwd. Dit perspectief bevordert een gevoel van verantwoordelijkheid en dringt er bij individuen op aan om de mentaliteit van een rentmeester aan te nemen, waar ze erkennen dat hun rol niet is om recht te claimen, maar om Gods gaven te beheren volgens zijn wil.
Volgens Alcorn is het zijn van een rentmeester om actief te proberen de verlangens van de eigenaar te begrijpen en deze te implementeren bij het beheren van middelen. Het benadrukt dat rentmeesterschap fundamenteel is over het dienen van de belangen van de eigenaar en het gebruik van de toevertrouwde activa op een manier die overeenkomt met Gods bedoelingen, het versterken van de overtuiging dat we verzorgers zijn van wat uiteindelijk van hem is.