S is het geluid van de zee. Haar stijgen en zuigen, haar spray en surfen. Soms ziet ze. Ze kent het geluid van soepel. Met haar s trouwt de zee met de kust, en dan is er een zwendel en slush in het zand. Met Curling S's stijgt de zee om de zijkant van haar meerdere te aaien, de hemel, die van haar houdt en ontmoet in de S van Spray, in vloeistof en lucht voortgebracht.
(S IS THE SOUND of the sea. Her surge and suck, her spray and surf. Sometimes she seethes. She knows the sound of smooth. With her s, the sea marries the shore, and then there is scamper and slush in the sand. With curling s's the sea rises to stroke the side of her superior, the sky, who loves and meets her in the s of spray, spawned in liquid and air.)
De fragment vangt prachtig de essentie van de zee, die zijn dynamische geluiden en bewegingen illustreert. De zee wordt afgeschilderd als een levende entiteit, met zijn golven stijgen, spuiten en interactie met de kust. De beeldtaal roept een gevoel van intimiteit op tussen de zee en het land en benadrukt hun verbinding door de geluiden van de hoorbare die hun relatie vertegenwoordigen. De speelse maar krachtige aard van de zee wordt benadrukt, wat suggereert dat het zijn eigen persoonlijkheid en emoties heeft.
Bovendien onderstreept de personificatie van de zee en de lucht een kosmische relatie, waarbij de twee elementen een dans van liefde en harmonie aangaan. De 's' geluiden symboliseren deze vergadering en weerspiegelen een vloeiende verbinding tussen water en lucht. De poëtische taal van Naslund nodigt lezers uit om het ritme van de zee en het samenspel met de omgeving te voelen, waardoor een diepere waardering voor de natuurlijke wereld en zijn ingewikkelde relaties wordt opgeroepen.
