In "The Time Keeper" van Mitch Albom ervaart Sarah een diepgaand gevoel van wanhoop dat haar ertoe brengt zich terug te trekken uit de wereld. Ze worstelt met haar emoties en draagt ​​het gewicht van haar problemen terug naar haar huis, die symbolisch haar interne onrust weerspiegelt. De handeling van het slepen van haar wrak suggereert een last die ze niet kan ontsnappen, terwijl ze afdaalt van haar slaapkamer in een metaforisch donker gat, dat haar diepe verdriet en isolatie vertegenwoordigt.

De beelden van het diepe donkere gat benadrukt de kwetsbaarheid van Sarah en de diepten van haar verdriet. Het illustreert een moment van emotionele terugtrekking, die haar verlangen om zich voor de realiteit te verbergen betekent. Door deze weergave vangt Albom de essentie van menselijk lijden en de manieren waarop individuen omgaan met overweldigende gevoelens, waardoor lezers uitnodigen om de complexiteit van haar karakter en haar reis door verdriet te begrijpen.