Ze had haar baby verloren, en waar was ze? Ze hoopte dat haar baby gelukkig was en op haar zou wachten toen ze Botswana verliet en naar de hemel ging. Zou de heer J.L.B. Matekoni ga voor die tijd een trouwdatum in om een ​​trouwdatum te noemen? Ze hoopte het, hoewel hij zeker zijn tijd leek te nemen. Misschien zouden ze in de hemel kunnen trouwen, als hij het te laat achterliet. Dat zou zeker goedkoper zijn.

(She had lost her baby, and where was she? She hoped that her baby was happy and would be waiting for her when she left Botswana and went to heaven. Would Mr. J.L.B. Matekoni get round to naming a wedding date before then? She hoped so, although he certainly seemed to be taking his time. Perhaps they could get married in heaven, if he left it too late. That would certainly be cheaper.)

door Alexander McCall Smith
(0 Recensies)

Het personage worstelt met diep verlies na de dood van haar baby, na te denken over de mogelijkheid van reünie in het hiernamaals. Ze wenst het geluk van haar kind in de hemel en reflecteert op haar huidige situatie in Botswana. Dit verlangen naar verbinding met haar verloren kind geeft een gevoel van melancholie aan haar gedachten.

Te midden van haar verdriet overweegt ze ook de status van haar relatie met de heer J.L.B. Matekoni, zich afvragend of hij eindelijk een datum zal bepalen voor hun bruiloft. Hoewel ze zich zorgen maakt over de vertraging, beschouwt ze humoristisch het idee om in de hemel te trouwen als hij te lang wacht, wat een mix van hoop en ontslag suggereert in haar kijk op zowel het leven als de liefde.

Stats

Categorieën
Votes
0
Page views
135
Update
januari 23, 2025

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Popular quotes

Taffy. Hij denkt aan Taffy. Hij denkt dat het nu zijn tanden eruit zou halen, maar hij zou het hoe dan ook eten, als het betekende dat het met haar zou eten.
door Mitch Albom
Kleine steden zijn als metronomen; Met de minste film verandert de beat.
door Mitch Albom
Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
door Mitch Albom
Je zegt dat je had moeten overleden in plaats van mij. Maar tijdens mijn tijd op aarde stierven mensen ook in plaats van mij. Het gebeurt elke dag. Wanneer de bliksem een ​​minuut nadat je weg bent, of een vliegtuig crasht waar je misschien op bent geweest. Wanneer uw collega ziek wordt en u niet doet. We denken dat zulke dingen willekeurig zijn. Maar er is een evenwicht aan alles. De ene verwelkt, de andere groeit. Geboorte en dood maken deel uit van een geheel.
door Mitch Albom
We krijgen zoveel levens tussen geboorte en dood. Een leven om een ​​kind te zijn. Een leven om volwassen te worden. Een leven om te dwalen, te vestigen, verliefd te worden, ouder te worden, onze belofte te testen, onze sterfelijkheid te realiseren-en in sommige gelukkige gevallen om iets te doen na die realisatie.
door Mitch Albom
De non zei: Ik kan de taal vergeven. Ik weet niet zeker of ik het kan vergeven dat je een obsceen gebaar naar je moeder maakt. Je moet haar kennen, zei Holland. Als je haar kende, zou je haar ook de vinger geven.
door John Sandford
Er is gelogen', zegt mama, terwijl ze de envelop uit haar handtas haalt waarop ze de aanwijzingen heeft geschreven, 'wat niet klopt, en er is sprake van het creëren van de juiste indruk, wat nodig is.
door David Mitchell
Maar een inktpenseel, denkt ze, is een loper voor de geest van een gevangene.
door David Mitchell
Ik heb de neiging zenuwachtig te worden bij het zien van dreigende problemen. Naarmate het gevaar dichterbij komt, word ik minder nerveus. Als het gevaar nabij is, zwel ik van felheid. Terwijl ik met mijn aanvaller worstel, ben ik zonder angst en vecht ik tot de finish zonder dat ik aan blessures denk.
door Jean Sasson
Onbeperkte macht in de handen van beperkte mensen leidt altijd tot wreedheid.
door David Mitchell