In "The Glass Castle" beschrijft Jeannette Walls de gepassioneerde band van een personage met haar omgeving levendig en benadrukt haar genegenheid voor het harde, droge klimaat. De intense hitte en dramatische zonsondergangen roepen een gevoel van schoonheid en diepgaande emotie op en legt vast hoe het landschap haar ervaring en gevoelens vormt.

De bewondering van het personage strekt zich uit tot het grimmige, open land, een herinnering aan zijn geschiedenis als een enorme oceaanbodem. Deze beelden benadrukt de transformatie van het land en weerspiegelt haar innerlijke waardering voor de rauwe, ongestoorde aard die haar omringt, wat duidt op een diepgewortelde band tussen het personage en haar harde omgeving.