In "The Glass Castle" toont Jeannette Walls haar jeugdervaringen met een uniek disfunctioneel gezin. Haar moeder merkt op dat Jeannette een neiging tot sarcasme begint te vertonen, wat duidt op een verschuiving in haar persoonlijkheid die haar reactie op de moeilijke omstandigheden rondom haar weerspiegelt. Dit zich ontwikkelende sarcasme kan worden gezien als een coping -mechanisme voor het navigeren door de uitdagingen van haar opvoeding.

Deze opmerking verwijst naar de complexe dynamiek in het gezin, waar humor, vaak doordrenkt met sarcasme, dient als een hulpmiddel voor veerkracht. Jeannette's sarcastische reeks illustreert verder haar vermogen om zich aan te passen en licht te vinden in donkere situaties, kenmerkend voor haar reis door het memoires. Naarmate ze groeit, wordt deze eigenschap onderdeel van haar identiteit te midden van de chaos van het leven van haar familie.