Ik heb het gevoel dat ik de liefde me laat voorbijgaan. Dat ik niet voor hem zorgde. Ik kon het niet. Ik heb de dode bladeren niet verwijderd. Ik zag het geboren, groeien en een prachtig fruit dragen dat ik niet de voorzorgsmaatregel had om voor te zorgen, zodat het voor altijd zou reproduceren. Nee, ik liet het in de grond vallen en liet het rotten.
(I feel like I let love pass me by. That I didn't take care of him. I couldn't do it. I didn't remove the dead leaves. I saw it born, grow and bear a beautiful fruit that I did not have the precaution to take care of so that it would reproduce forever. No, I dropped it in the ground and allowed it to rot.)
Het citaat weerspiegelt een diep gevoel van spijt en verlangen naar een verloren liefde. De spreker heeft het gevoel dat ze er niet in zijn geslaagd een relatie te koesteren die het potentieel had om te gedijen en te bloeien. De beelden van het niet verzorgen van een plant suggereren verwaarlozing en de gevolgen die voortkomen uit niet actief proberen iets waardevols te behouden, wat leidt tot een gevoel van verlies en verdriet voor gemiste kansen.
Bovendien illustreert de metafoor van het toestaan van iets moois om te vervallen de pijn van het zien van de liefde die afneemt door inactiviteit. De vergelijking van liefde met een fruitdragende plant benadrukt het belang van zorg en aandacht in relaties. Uiteindelijk geeft de reflectie van de spreker een krachtige boodschap over de noodzaak om liefde te koesteren en te koesteren voordat het te laat is.