Soms waren leugens betrouwbaarder dan de waarheid.
(Sometimes lies were more dependable than the truth.)
In 'Ender's Game' onderzoekt Orson Scott Card de complexe relatie tussen waarheid en bedrog, waarbij hij suggereert dat leugens soms een groter gevoel van betrouwbaarheid kunnen bieden dan de waarheid zelf. Dit idee daagt de traditionele kijk op eerlijkheid als een deugd uit, en benadrukt de context waarin individuen de voorkeur kunnen geven aan verzinsels boven de harde realiteit waarmee ze worden geconfronteerd.
Aan de hand van de ervaringen van de hoofdpersoon, Ender Wiggin, illustreert het verhaal hoe manipulatie en strategische misleiding noodzakelijk kunnen zijn voor overleving en succes. Het roept belangrijke vragen op over moraliteit, ethiek en de moeilijke keuzes die gepaard gaan met leiderschap en conflicten, wat suggereert dat bedrog vaak verweven is met menselijke besluitvorming.
