Soms lijkt mijn hele leven een droom; Af en toe denk ik dat iemand anders het voor mij heeft geleefd. De gebeurtenissen en de sensaties, de verhalen en de dingen die me maken wat ik ben in de ogen van andere mensen, de lijst met feiten die mijn leven maken ... ze kunnen van mij zijn, ze kunnen de jouwe zijn.
(Sometimes my whole life seems like a dream; occasionally I think that someone else has lived it for me. The events and the sensations, the stories and the things that make me what I am in the eyes of other people, the list of facts that make my life ... They could be mine, they might be yours.)
In zijn roman "A mogelijk leven: een roman in vijf liefdesverhalen" onderzoekt Sebastian Faulks de aard van identiteit en bestaan door het perspectief van een persoon die nadenkt op hun leven. De verteller drukt een gevoel van onthechting uit, het gevoel dat hun levenservaringen misschien niet echt bij hen zijn, maar eerder de ervaringen van anderen weerspiegelen. Dit idee roept vragen op over de authenticiteit van individuele ervaringen en hoe ze de identiteit vormen.
De contemplatie van de gebeurtenissen van het leven als mogelijk wordt geleend van het verhaal van iemand anders onderstreept de complexiteit van persoonlijk geheugen en perceptie. Het nodigt lezers uit om na te denken hoeveel van wie we zijn inherent van ons is versus beïnvloed door maatschappelijke verwachtingen en gedeelde menselijke ervaringen. Het citaat omvat deze existentiële onzekerheid en benadrukt de vloeibaarheid van levensverhalen en de verbindingen die ze creëren met mensen.