Mitch Albom onderzoekt in zijn boek 'The Time Keeper' het concept van de obsessie van de mensheid met het meten van de tijd. Hij suggereert dat naarmate mensen meer gefocust raken op het tellen van elke dag en zelfs op de kleinere delen van de tijd, ze het risico lopen de schoonheid en verwondering om hen heen uit het oog te verliezen. Dit meedogenloze streven naar kwantificerende momenten kan de ware essentie van het leven zelf overschaduwen.

Het citaat dient als een waarschuwende herinnering dat als individuen toestaan ​​dat hun fixatie op tijd hun bestaan ​​domineert, ze erdoor verteerd kunnen worden. Door dit te doen, kunnen ze de vreugde en rijkdom van de wereld mislopen en uiteindelijk verliezen wat het leven echt betekenis geeft. Albom benadrukt het belang van het waarderen van het leven dat verder gaat dan louter metingen.