In het boek "The Glass Castle" reflecteert auteur Jeannette Walls op haar unieke opvoeding en de tijdelijke aard van het leven. Ze benadrukt hoe tijd en moeite kunnen leiden tot vluchtige tevredenheid, geïllustreerd door het idee om een ​​middag te wijden om een ​​maaltijd te bereiden die slechts een uur duurt. Dit idee omvat de bitterzoete realiteit van het creëren van iets moois of bevredigend dat uiteindelijk niet zal blijven bestaan.

het verhaal van muren onthult diepere thema's van veerkracht en het belang van geniet van momenten. De metafoor van een geconsumeerde maaltijd dient snel als een herinnering aan de vergankelijkheid van het leven en de waarde bij het koesteren van de tijd doorgebracht met familie, zelfs te midden van chaos. Door haar ervaringen onderstreept muren hoe betekenisvolle verbindingen blijvende vreugde kunnen bieden, ondanks de tijdelijke aard van specifieke ervaringen.