In het boek "God Knows" van Joseph Heller, spreekt de verteller frustratie uit over het beroemde David -beeld van Michelangelo, met name over de afbeelding van hem als onbesneden. Deze opmerking weerspiegelt een dieper gevoel van verontwaardiging over hoe historische figuren worden afgebeeld en de misvattingen die voortkomen uit artistieke interpretaties. De ergernis van de verteller benadrukt een ontkoppeling tussen zijn identiteit en de manier waarop hij wordt vertegenwoordigd in de kunst.

Deze verklaring dient niet alleen als een humoristische kritiek, maar ook als commentaar op het belang van authenticiteit in representatie. Het gebruik van grove taal door de verteller onderstreept zijn ergernis en benadrukt de absurditeit van verkeerd weergegeven op zo'n iconische manier. Door deze lens verkent Heller de identiteitsthema's en de blijvende impact van culturele nalatenschappen, waardoor lezers worden gevraagd te heroverwegen wat we accepteren als waarheid in kunst en geschiedenis.