De baby bleef enkele weken niet naderom, omdat de moeder de wens uitte om haar kind te observeren voordat hij een naam besliste, het vergelijken met het bestuderen van een onderwerp voor een schilderij. Dit proces leidde tot talloze meningsverschillen over hoe het kind zou moeten worden genoemd. De verteller stelde de naam Rosita voor, geïnspireerd door een klasgenoot, maar de moeder verwierp het en beweerde dat het te Mexicaans was.
Dit leidde tot een discussie over vooroordelen en naamgeving. De verteller twijfelde aan de houding van de moeder en geloofde dat ze geen vooroordelen zouden moeten herbergen. De moeder verduidelijkte haar punt en verklaarde dat haar bezorgdheid ging over precisie in naamgeving in plaats van vooroordelen, wat een spanning benadrukt tussen culturele identiteit en persoonlijke genegenheid in het naamgevingsproces.