De kinderen die ik zie zijn lui. Niemand wil werken. Ik geef natuurkunde. Het duurt jaren om te beheersen. Maar alle kinderen willen zich kleden als Charlie Sheen en een miljoen dollar verdienen voordat ze achtentwintig zijn. De enige manier waarop u dat soort geld kunt verdienen, is in de wet, investeringsbankieren, Wall Street. Plaatsen waar het spel papieren winst is, iets voor niets. Maar dat is wat de kinderen tegenwoordig willen doen.
(The kids I see are lazy. Nobody wants to work. I teach physics. It takes years to master. But all the kids want to dress like Charlie Sheen and make a million dollars before they're twenty-eight. The only way you can make that kind of money is in law, investment banking, Wall Street. Places where the game is paper profits, something for nothing. But that's what the kids want to do, these days.)
De spreker is uitgesproken frustratie met de huidige generatie studenten en beschouwt hen als lui en ongemotiveerd. Hij leert natuurkunde en benadrukt dat het beheersen van zo'n complex onderwerp jarenlange toewijding en hard werken vereist. Hij merkt echter op dat veel studenten meer geïnteresseerd zijn in snel financieel succes dan in het nastreven van kennis of een zinvolle carrière.
De instructeur benadrukt de allure van oppervlakkige rijkdom en roem, wat suggereert dat jongeren worden beïnvloed door figuren als Charlie Sheen. Ze lijken een carrières te wensen op velden met hoge inzet zoals recht of investeringsbankieren, die vaak worden geassocieerd met hoge inkomsten, maar misschien geen echte vervulling hebben. Deze trend weerspiegelt een bredere maatschappelijke houding ten opzichte van succes die prioriteit geeft aan een snelle financieel gewin ten opzichte van de traditionele paden van hard werken en intellectuele prestaties.